Witczak: To już w zasadzie finalne odliczanie

Witczak: To już w zasadzie finalne odliczanie

Oczywiście to nie tak do końca finalne dni roku, bo nawet po Świętach uda się trochę pohandlować tu i tam, ale jednak w uproszczeniu można powiedzieć, że jesteśmy w samej końcówce tych 12 miesięcy.

Skutkiem tych wydarzeń, zwłaszcza trzech pierwszych, jest to, że eurodolar pozycjonuje się dziś przy 1,0450 (gdy piszemy te słowa). Być może szykuje się nowy, konsolidacyjny okres - tym razem pomiędzy 1,0370 a 1,0520, biorąc pod uwagę przybliżone minimum z ostatnich dni i to, co można uznać za lokalny opór. Wątpliwe jednak, by czekała nas konsolidacja tak długa i szeroka jak poprzednia (oto bowiem przez prawie dwa lata mieliśmy zakres 1,05 - 1,17). Teraz bowiem rysuje się przed nami stosunkowo realna perspektywa trzech podwyżek stóp w Stanach, a jeśli nawet nie trzech (bo z czegoś Fed może się po kunktatorsku wycofać), to przynajmniej dwóch.

Na to wskazują i dane gospodarcze z USA (mimo wszystko powoli - a według rozmaitych 'shadow stats', szybko - rosnąca inflacja, minimalne - od biedy nawet przy rozpatrywaniu stopy U-6 - bezrobocie, dobra dynamika PKB, dobre wartości niektórych innych indeksów), i fakt, że Fed tak długo ociągał się z wykonywaniem ruchów, że teraz będzie musiał przyspieszyć.

Dziś w nocy poznaliśmy odczyt z Japonii o listopadowym eksporcie (zmalał o 0,4 proc. r/r, zakładano -2 proc.) i imporcie (-8,8 proc., przewidywano -12,6 proc.). Wyniki są więc lepsze od prognoz. O 10:00 poznamy ważny odczyt z Niemiec, mianowicie indeks instytutu Ifo. O 15:45 podany zostanie wskaźnik (wstępny) PMI dla amerykańskich usług, zakłada się wzrost z 54,6 pkt do 55,2 pkt. O 19:30 publicznie wypowie się Janet Yellen, szefowa Fed.

O 14:00 poznamy polskie dane o sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej za listopad. W szczególności zakłada się wzrost produkcji przemysłowej o 0,1 proc. m/m oraz o 1,8 proc. r/r po słabych, spadkowych danych z października. Do tego sprzedaż detaliczna miałaby spać o 4,7 proc. m/m oraz zwyżkować o 4,8 proc. r/r.

Kraj w dużym stopniu żyje wczorajszymi protestami politycznymi w Warszawie i innych miastach. Trudno ocenić, na ile będą one skuteczne (z punktu widzenia opozycji). Wbrew pozorom, zaangażowana jest w nie wciąż mniejszość społeczeństwa (nawet jeśli mówimy o cichych sympatykach, bo że znikoma mniejszość wyszła na ulice, to oczywiste). Póki obecna władza ma formalną większość, póty może po raz kolejny spróbować przetrzymać ataki.

Z drugiej strony, jest faktem, że teoretycznie ten stan rzeczy, jaki mamy, może poskutkować - jak to było w początkach kryzysu konstytucyjnego - kolejnymi interwencjami werbalnymi ze strony przedstawicieli instytucji unijnych, jak też i np. może się okazać pretekstem dla agencji ratingowych do wykonania jakiegoś niekorzystnego ruchu.

Teoretycznie więc jest to zjawisko niekorzystne np. dla siły złotego - choć notowania nowego tygodnia już ruszyły i na razie jest po staremu: USD/PLN pozycjonuje się przy 4,2315, na EUR/PLN mamy 4,4240. Funt stoi po 5,28. Złoty jest zależny głównie od trendów globalnych, w dalszej kolejności od najważniejszych polskich danych makro - zaś w polskiej polityce musiałby się pojawić jakiś negatywny konkret, jak właśnie obniżka ratingu czy jakieś mocne ultimatum unijne, by wstrząsnąć walutą.

Powyższy tekst stanowi wyraz osobistych opinii i poglądów autora i nie powinien być traktowany jako rekomendacja kupna bądź sprzedaży papierów wartościowych.